IN MEMORIAM Ратко Петров 1938. – 2023.
На 11.07.2023. година во Скопје почина Ратко Петров, дипломиран инженер по технологија.
Тој беше еден од вистинските Југословени. Од родното Делчево заминал на школување во средно стручно училиште во Зеница (Metalurškа industrijskа školа Željezare Zenica), а потоа дипломирал на Технолошкиот факултет во Скопје. Речиси сиот работен стаж посветено го поминал во предузеќе “Раде Кончар” Скопје.
За него контролата на квалитетот беше филозофија, неопходност, животна потреба. Беше вистински пионер во ISO стандардизацијата во Македонија.
Релацијата Скопје – Белград – Загреб – Јесенице беше неговата вообичаена фреквентна релација.
Беше инвентивен во инженерството и животот воопшто. Целиот беше посветен на работата и семејството.
Каде и да се најде, зад себе го остави својот придонес, инженерски, организациски и хуман.
Сите околу него можеа да се чувствуваат охрабрени, заштитени, помогнати. Имаше решение за секој проблем и го споделувале со другите луѓе околу него.
Македонија му беше татковина, а светот му беше продолжен дом. Јапонија, Индија, … беа блиски и познати, а источните култури и пристап во работата и животот беа предизвик.
Го цениме, го сакаме, чуваме сеќавања за него, неговите вредности и критериуми.
IN MEMORIAM Ratko Petrov 1938. – 2023.
On 11.07.2023. Ratko Petrov, graduate engineer in technology, died in Skopje.
He was one of the true Yugoslavs. From his native Delčevo, he went to secondary vocational school in Zenica (Metalurška industrijska škola Željezare Zenica), and then graduated from the Faculty of Technology in Skopje. He dedicated almost all of his working experience in company “Rade Končar” Skopje.
For him, quality control was a philosophy, a necessity, a vital need. He was a true pioneer in ISO standardization in Macedonia.
The Skopje – Belgrade – Zagreb – Jesenice route was his usual frequent route.
He was inventive in engineering and life in general. He was all devoted to work and family.
Wherever he was, he left behind his contribution, engineering, organizational and humane.
Everyone around him could feel encouraged, protected, helped. He had a solution for every problem and shared it with other people around him.
Macedonia was his homeland, and the world was his extended home. Japan, India, … were close and familiar, the Eastern cultures and approach in work and life was a challenge.
We value him, we love him, we keep memories of him, his values and criteria.